نسرین محمدپور؛ مسعود تقی آبادی؛ وحید شالچی
چکیده
ین پژوهش درصدد واکاوی و فهم شیوه‌های برساخت و بازنمایی سوژه زن مطلقه در سینمای دهه اخیر ایران است که با بهره‌گیری از روش نشانهشناسی و تلفیق رویکردهای بارت و فیسک و سلبی و کاودری و چارچوب نظری مبتنی بر ایدئولوژی از منظر آلتوسر و نطریه بازنمایی «هال» صورت گرفته است تا به این سوال‌ها پاسخ دهد که چه معانی و تصاویری از زنان مطلقه ...
بیشتر
ین پژوهش درصدد واکاوی و فهم شیوه‌های برساخت و بازنمایی سوژه زن مطلقه در سینمای دهه اخیر ایران است که با بهره‌گیری از روش نشانهشناسی و تلفیق رویکردهای بارت و فیسک و سلبی و کاودری و چارچوب نظری مبتنی بر ایدئولوژی از منظر آلتوسر و نطریه بازنمایی «هال» صورت گرفته است تا به این سوال‌ها پاسخ دهد که چه معانی و تصاویری از زنان مطلقه در این فیلم‌ها برساخته می‌شود. با استفاده از نمونه‌گیری هدفمند 3 فیلم (ناهید، رگ خواب و اینجا بدون من) که در آن به زن مطلقه اشاره شده است برای تحلیل گزینش شد. نتایج حاکی است که طبقه اجتماعی پایین، در معرض قضاوت قرار داشتن، نگاه مغرصانه مردم به زنان مجرد مطلقه، بی‌توجهی جامعه و سوء ظن‌جامعه نسبت به زنان مستقل و مطلقه، بازتولید چرخه خشونت از جانب جامعه، وضعیت، رفتاری، معیشتی، اقتصادی و رفتاری نامطلوب و ناسالم و نمایش بازیابی زنانگی در محیط‌هایی مثل آشپزخانه از جمله مهمترین رمزگان ایدئولوژیکی است که در این فیلم‌ها معنا یافته است. همچنین پیروی از ایدئولوژی (مردسالاری) چنان کورکورانه است که زنان نیز به عنوان افرادی که تحت انقیاد ان هستند آن را درونی می‌کنند و خود عامل بازتولید آن می‌گردند مانند زن صاحب‌خانه در رگ خواب. همچنین زن به عنوان موجودی محصور در ید اختیارات مرد، چنان در افراد جامعه و مناسبات روزمره مردم، سنت، خانواده و.. ریشه‌دوانده است که زن مطلقه تبدیل به سوژه‌ای منقاد شدۀ ایدئولوژی می‌شود و کنش خلاف جهت این ایدئولوژی منجر به بازخواست شدن از جانب افراد مسحور آن ایدئولوژی می‌شود.
سیروان عبدی؛ هادی خانیکی؛ اکبر نصراللهی؛ بیتا شاه منصوری
چکیده
ایدز یا اچ.ای.وی یکی از مسائل مهم حوزۀ سلامت است که تاکنون تلاشهای انسانی برای یافتن درمان قطعی و مؤثر برای آن به نتیجه نرسیده است. افزایش سالانۀ میزان مبتلایان به اچ.ای.وی در سراسر جهان، لزوم توجه به این بیماری و نوع بازنمایی آن در رسانههای جمعی را توجیه میکند. از آنجا که نحوۀ بازنمایی بیماری، بر نگرش موجود دربارۀ بیماری، احساسات ...
بیشتر
ایدز یا اچ.ای.وی یکی از مسائل مهم حوزۀ سلامت است که تاکنون تلاشهای انسانی برای یافتن درمان قطعی و مؤثر برای آن به نتیجه نرسیده است. افزایش سالانۀ میزان مبتلایان به اچ.ای.وی در سراسر جهان، لزوم توجه به این بیماری و نوع بازنمایی آن در رسانههای جمعی را توجیه میکند. از آنجا که نحوۀ بازنمایی بیماری، بر نگرش موجود دربارۀ بیماری، احساسات مربوط به شخص مبتلا و کارهایی که باید دربارۀ بیماری انجام شود، تأثیرگذار است، در این تحقیق با هدف بررسی بازنمایی ایدز/اچ.ای.وی در رسانههای جمعی به مطالعۀ سه مجموعۀ پزشکی «سایۀ تنهایی»، «حادثه» و «پرستاران» پرداختهایم. برای پاسخ به سؤال تحقیق از دو روش نشانهشناسی و تحلیل گفتمان بهره بردهایم و در مجموع، 12 صحنه را تحلیل کردهایم. واحد تحلیل را نیز «صحنه» در نظر گرفتهایم. یافتههای تحقیق نشان میدهد که در هر کدام از این سریالها بر راههای انتقال خاصی تأکید شده و سایر ابعاد بیماری از جمله روند پیشرفت بیماری، راههای پیشگیری، راههای درمان و در واقع، بُعد زیست‌پزشکی این بیماری مغفول مانده است. این در حالی است که بر جنبۀ اخلاقی و دینی پیشگیری، با تأکید بر رعایت موازین اخلاقی، حمایت اجتماعی- به ویژه از سوی خانواده- و ایجاد انگیزه برای مبارزه با بیماری تأکید شده است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که استفاده از برنامههای آموزشی و سرگرمی مانند سریالهای پزشکی میتواند ضمن سرگرم کردن مخاطبان، اطلاعات مناسبی را در این خصوص به دست دهد، اما توجه کافی به ابعاد مختلف یک بیماری مزمن واگیردار از قبیل پیشگیری، درمان و راههای انتقال، از الزامات آن به حساب میآید.
ابوالفضل حسنیان؛ عباس قارونی؛ فرشاد آذرنیا
چکیده
روایتگری صوتی، بیان روایت با استفاده از نشانه‌های غیر زبانی اصوات بوده و عنصری است که به نمایش رادیویی، جان می‌بخشد. هدف این پژوهش، درک چیستی روایتگری صوتی و چگونگی کاربرد آن در نمایش رادیویی است. روایتگری صوتی، به‌دلیل نزدیکی بیشتر به فرمِ بیانگر، از جهتی، موجب ارتقای سطح هنری آثار نمایشی و از جهت دیگر، موجب جهانی‌تر شدن آن می‌شود. ...
بیشتر
روایتگری صوتی، بیان روایت با استفاده از نشانه‌های غیر زبانی اصوات بوده و عنصری است که به نمایش رادیویی، جان می‌بخشد. هدف این پژوهش، درک چیستی روایتگری صوتی و چگونگی کاربرد آن در نمایش رادیویی است. روایتگری صوتی، به‌دلیل نزدیکی بیشتر به فرمِ بیانگر، از جهتی، موجب ارتقای سطح هنری آثار نمایشی و از جهت دیگر، موجب جهانی‌تر شدن آن می‌شود. در پژوهش حاضر، به روش نشانهشناسی و با بهره‌گیری از الگوی سفر قهرمان کریستوفر وگلر، پنج قطعۀ نمایشی «زندگی... و دیگر هیچ»، «فردای زمین»، «افسانۀ ایرج»، «آکوا آلتا» و «مرثیه»، تحلیل شده‌اند. این پژوهش، با دسته‌بندی رمزگان‌های موسیقی، افکت، سکوت، تدوین و حالاتِ ادای کلمات در نمایش‌های مذکور، به بررسی دلالت هر دال صوتی و رابطۀ همنشینی دال‌ها پرداخته است. یافتههای تحقیق، حاکی از آن است که سامان دادن یک روایت کامل (بر مبنای الگوی روایی وگلر) بدون استفاده از کلام و تنها با روایتگری صوتی، امکان‌پذیر است. تدوین صدا در نمایش رادیویی میتواند کارکردهای روایی متعددی از جمله: فلش فوروارد، تغییر وضعیت و گذر زمان، داشته باشد. همچنین، موسیقی میتواند کارکردهایی روایی، نظیر: کنترل ریتم روایت، فضاسازی و شخصیت‌پردازی داشته باشد. از سکوت، می‌توان برای ایجاد تعلیق، کنترل ریتم ماجرا و پیش‌آماده‌سازی در یک نمایش رادیویی بهره برد. حالت‌هایی که هنگام ادای کلام بروز می‌کنند نیز، می‌توانند برای نمایش تحول شخصیت، پیشبرد ماجرا و تغییر زمان به کار روند. همچنین افکت، کارکردهایی روایی، مانند نمایش کنش‌ها در نمایش رادیویی دارد.
سیمین زمانی؛ نرگس نیکخواه قمصری؛ حسین بصیریان جهرمی
چکیده
پژوهش حاضر به مطالعه نشانه‌شناسانه جنسیت در یکی از آثار مهم سینمایی داریوش مهرجویی پرداخته است. از آنجاکه یکی از مباحث مهم در متون رسانهای و آثار سینمایی، ترکیب جنسیت و مباحث پیرامون زنان از سوی سینماگران مؤلف است، مطالعه جنسیت در سینما بهمنزله پدیدهای اجتماعی-فرهنگی میتواند راهگشای پژوهشگران علوم اجتماعی و مطالعات فرهنگی ...
بیشتر
پژوهش حاضر به مطالعه نشانه‌شناسانه جنسیت در یکی از آثار مهم سینمایی داریوش مهرجویی پرداخته است. از آنجاکه یکی از مباحث مهم در متون رسانهای و آثار سینمایی، ترکیب جنسیت و مباحث پیرامون زنان از سوی سینماگران مؤلف است، مطالعه جنسیت در سینما بهمنزله پدیدهای اجتماعی-فرهنگی میتواند راهگشای پژوهشگران علوم اجتماعی و مطالعات فرهنگی باشد. براین اساس، پژوهش حاضر که در سنت مطالعات فرهنگی در حوزه مطالعات ارتباطات، انتقادی و شناخت واقعی فرهنگ قرار میگیرد، در پی پاسخ به این پرسش است که، داریوش مهرجویی جنسیت و به تبع آن دوگانه زنانه و مردانه را در فیلم بانو چگونه بازنمایی کرده است؟ از آنجا که هدف این مقاله، آشکار کردن لایه‌های رمزگذاریشده از معناست که در ساختار رسانهای سینما و در قالب متون سینمایی روایت می‌شود، بنابراین روش انجام آن، تحلیل نشانهشناختی است. از سوی دیگر به دلیل آنکه آثار سینمایی از طریق بازنمایی ارزش‌های حاکم به تولید ایدئولوژی و معنا می‌پردازد، رمزگشایی بازنمایی جنسیت در سینما، نیازمند تحلیل نشانه‌شناسانه از متن است.یافته‌ها نشان میدهد که شخصیت محوری زن (جنس مؤنث) بانو، بهمثابه زنی مدرن، کمحرف و تحصیلکرده، واجد تمایلات و رگه‌های فرهیختگی و فمینیستی و در عین حال از طبقه بالای اجتماع، بازنمایی شده است. همچنین در این فیلم، ایدئولوژی مردسالارانه، مردان را فارغ از طبقه اجتماعی، خودخواه، خودرأی، مستبد، قدرتطلب، دارای نقشی حمایتکننده و در عین حال سلطه‌جویانه برای زنان، تصمیم‌گیرنده، نمایش میدهد.
