بهمن رضائی؛ سیدمحمدصادق مرکبی؛ حمید قاسمی؛ الهه شاکری داریانی
چکیده
با پر رنگ شدن نقش شبکه‌‌های اجتماعی در زندگی روزمره و ورود آن‌‌ها به جریان اصلی رسانه‌‌ای دنیا، رسانه‌‌های سنتی تولیدات خود را متحول کردند و شبکه‌‌های اجتماعی را به عنوان رقیب قدرتمند پذیرفتند و درنتیجه، مخاطبان منفعل دیروز به کاربران فعال امروز تبدیل شدند. باتوجه به اینکه برنامههای ورزشی بخش عظیمی از محبوبیت و تولیدات ...
بیشتر
با پر رنگ شدن نقش شبکه‌‌های اجتماعی در زندگی روزمره و ورود آن‌‌ها به جریان اصلی رسانه‌‌ای دنیا، رسانه‌‌های سنتی تولیدات خود را متحول کردند و شبکه‌‌های اجتماعی را به عنوان رقیب قدرتمند پذیرفتند و درنتیجه، مخاطبان منفعل دیروز به کاربران فعال امروز تبدیل شدند. باتوجه به اینکه برنامههای ورزشی بخش عظیمی از محبوبیت و تولیدات تلویزیونی را به خود اختصاص داده است، هدف این پژوهش واکاوی شیوه‌‌هایی است که برنامه‌‌ساز می‌‌تواند با استفاده از ظرفیت‌‌های صفحهنمایش دوم، آن‌‌ها را به‌‌کار گرفته و باعث شکل‌‌گیری تعامل دوسویه بیننده با برنامه ورزشی تلویزیون شود تا نبود فناوری تلویزیون تعاملی در ایران را پوشش دهد. صفحهنمایش دوم به‌عنوان یک وسیله جانبی (رایانه، موبایل یا تبلت) به‌منظور همراهی با صفحه اول (تلویزیون)، جهت ایجاد ارتباط با صفحه اول ظهور پیدا کرد. پژوهش حاضر، با تکیه بر نظریۀ هم‌‌گرایی رسانه‌‌ای و به روش تحلیل محتوای کیفی و مطالعه اسنادی مقوله‌‌های اساسی را استخراج کرده و سپس پنج قسمت از پنج عنوان برنامه ورزشی تلویزیونی (نود، ورزش و مردم، باشگاه، فوتبال 120 و گزارش ورزشی) را مورد تحلیل و مطالعه قرار داده است. یافته‌‌های پژوهش نشان می‌‌دهد که صفحهنمایش دوم می‌‌تواند مخاطبان را به خالق محتوا تبدیل کرده و توانایی آن‌‌ها را به بیش از یک اظهارنظر‌‌کننده ارتقا دهد و برنامه‌‌ساز ورزشی با پیاده‌‌سازی امکانات تعامل با بیننده، از داده‌‌های ورزشی و فعالیت‌‌های اجتماعی آن‌‌ها فراتر رفته و از انگیزه و اطلاعات بینندگان/کاربران، برای تولید قالب‌‌های مختلف برنا‌‌مه‌‌سازی تعاملی در تلویزیون استفاده کند تا زمینۀ تعامل و بیان دیدگاه‌‌های مخاطبین بیشتر از هر وقت دیگر مساعد شود.
