پیام غنی‌پور؛ سیدعلی روحانی
چکیده
در سال‌های اخیر، به‌واسطة تحولات فراوان در حوزة تولید و نمایش فیلم در ایران، گرایش به وجوه هنری و متفاوت در گونه‌های مختلف فیلم‌سازی، منجر به تشکیل گروه سینمایی هنر و تجربه شد. این گروه با حمایت‌های دولتی توانست در مدت‌زمانی کوتاه، خود را در میان سینماگران و مخاطبان، به‌عنوان پایگاهی فرهنگی برای تولید فیلم هنری، مطرح کند. مشابه ...
بیشتر
در سال‌های اخیر، به‌واسطة تحولات فراوان در حوزة تولید و نمایش فیلم در ایران، گرایش به وجوه هنری و متفاوت در گونه‌های مختلف فیلم‌سازی، منجر به تشکیل گروه سینمایی هنر و تجربه شد. این گروه با حمایت‌های دولتی توانست در مدت‌زمانی کوتاه، خود را در میان سینماگران و مخاطبان، به‌عنوان پایگاهی فرهنگی برای تولید فیلم هنری، مطرح کند. مشابه چنین فرایندی را میتوان در تجربة تاریخی سینمای فرانسه در دهة شصت میلادی مشاهده کرد. این پژوهش میکوشد با بهرهگیری از آرای پیر بوردیو، جامعهشناس فرانسوی، بهویژه نظریة میدان وی و مفاهیم پیرامونی آن، جایگاه فرهنگی گروه سینمایی هنر و تجربه در سینمای ایران را تحلیل کند. همچنین نشان دهد که سینمای هنر و تجربه، بهمنزلۀ مجرایی برای سینمای هنری و تجربی، چگونه تلاش میکند در میدان قدرت سینمای ایران، برای خود زیرمیدانی با ویژگی خودمختاری تعریف کند و در این زمینه، تا چه حد موفق بوده است.
