نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• احمد ضابطی جهرمی ¹
• محمد سوران قانعی فرد ²

¹ استاد تمام دانشگاه صدا وسیما

² فارغ التحصیل دانشکده تولید دانشگاه صدا و سیماکارشناس ارشد تهیه کنندگی

چکیده

فیلم مستند توضیحی، در دهه 1930 از میان جنبش مستندسازی گریرسون سر برآورد و با استفاده از گفتار تفسیری «صدای خداگونه»، در خدمت اهداف آموزشی و تبلیغی قرار گرفت. این شیوه از مستندسازی در قالبی بلاغی و استدلالی، مخاطب خود را اغلب با استفاده از صدای یک راوی مورد خطاب قرار می­دهد. مستند توضیحی با توجه به تحولات فنی و زیباشناختی و گسترش رسانه تلویزیون، در اواخر دهه 1950 به‌عنوان شیوه­ای پرکاربرد و جدی در مستندسازی تلویزیونی تا به امروز به­کار گرفته شده است. در ایران به دلیل شناخت ناکافی اکثر تهیه­کنندگان و کارگردانان سینما و تلویزیون از قابلیت­ها و نیز تحولات اخیر این شیوه، اغلب آنها با نگاهی کلیشه­ای و تقلیدوار به تولید این نوع مستند پرداخته­اند، بدون اینکه ویژگی­های ساختاری آن را از جنبه­های زیبایی­شناسی، عمیقاً بشناسند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی ساختار "فیلم مستند توضیحی" و نیز چگونگی استفاده از آن در مستندسازی تلویزیونی است. این پژوهش با روش کتابخانه‌ای- اسنادی و با هدف شناختِ ویژگی‌های پژوهشی، ساختاری، زیبایی‌‌شناسی و قابلیت­های محتوایی مستند توضیحی و چگونگی به­کارگیری آن­ها در تولید این نوع فیلم مستند، انجام گرفته است

کلیدواژه‌ها

• ساختارشناسی
• فیلم مستند
• مستند توضیحی
• مستند تلویزیونی

20.1001.1.26764091.1397.1.2.3.6

عنوان مقاله [English]

A Survey on the Structure of Expository Documentary

نویسندگان [English]

• Ahmade Zabetie Jahromi ¹
• Mohamad soran Qaneifard ²

¹ Professor at IRIB University

² M.A in radio and Tv production

چکیده [English]

Expository mode in documentary film making emerged from Grierson documentary movement in the 1930s and by adopting “Voice of God” commentary model, it served educational and propaganda purposes. This mode of documentary film, being both in rhetoric or argumentative form, addresses its viewer through a narrator. Due to technical and aesthetic developments in the process of television’s evolution, it has been widely used as a popular mode for documentaries since late 1950s. In Iran, however, this mode has not been very well known; most cinema and television producers and directors who approached this kind of documentary, have failed in appealing to a broad audience because they were not familiar with capacities and trends of this documentary mode. Therefore, they have maintained to archetype methods. Hence, the aim of this research is to take a new look at the structure of "Expository Documentary” and propose ways on how can this mode be appropriately applied in TV. This research has been done with the aim of recognizing structural and aesthetic features of expository documentary, considering its content wise capacities and how to utilize them in episodic and non-episodic TV programs. Beside the mentioned aspects, some up to date & eminent samples of expository documentaries produced by distinguished TV networks have been observed & studied through their structure.

کلیدواژه‌ها [English]

• Structuralism
• Documentary Film
• Expository Documentary
• Television Documentary