نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانش آموخته دانشگاه صدا وسیما. گروه تولید رادیو و تلویزیون.
2 استاد دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس
چکیده
روایتهای کهن، سالها در میان مردم زندگی کردهاند و در طی قرنها دوام آوردهاند. این روایتها، گاه بهصورت شفاهی و گاه بهصورت نوشتار، از نسلی به نسل دیگر منتقلشدهاند؛ اما شفاهیبودن و شنیداریبودن از شاخصهای همیشگی این روایتها بوده است. روایتها و داستانهای امروزی که در رسانهها تولید و پخش میشود، بهجز اندکی، ماندگاری روایتهای کهن را ندارند. شناخت تکتک عناصر این روایتها به ما امکان میدهد بتوانیم ساختار روایتهایمان را بهروز کنیم و دریابیم که هر روایت باید چه ویژگیهایی داشته باشد تا بتواند ماندگار شود. همچنین بشناسیم که شکلگیری هر روایت از کجا شروع و به کجا ختم میشود و روایت، چه زیرساختها و مشخصههای اصلی و فرعی دارد. برای انجام این پژوهش از روش تحلیل کیفی استفاده شده است. تحلیل روایت، رویکردی تحلیلی در روش کیفی است. در این پژوهش، ساختار روایت تالشی منطقه گیلان به نام «لدوبه»از منظر ساختار دراماتیک بررسی و پژوهش شده است تا بتوان بر اساس این کنکاش، الگویی برای نوشتن در رادیو و بر مبنای ساختارشناسی روایت ارائه کرد.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
Ledube’s Narratology for Radio Play Based on Narrative Analysis
نویسندگان [English]
- akbar samadinia 1
- Ferdos Aghagolzadeh 2
1 postgraduate IRIB University , Facualty of Radio and Television Production
2 Full Professor at Faculty of Humanities, Tarbiat Modares University(Corresponding Author)
چکیده [English]
Archaic narratives have lived among people and endured through ages. These narratives either verbal or scripted have been transferred by one generation to another. But being auditory & verbal has been regarded as an all-time feature for them. Recent Narratives & stories which are being produced in media & broadcasted do not have the persistence of archaic ones except a few. Recognition of each element of these narratives individually provides us the possibility of updating the structure of our narratives and consequently we recognize the features which make a narrative to become persisting through time. To achieve our goal, we have applied qualitative analysis methodology. Narrative analysis is analytical approach in qualitative analysis. In this research Narratology of Ledube has been studied from dramatic structure point of view in order to present a model for radio scripting based on Narratology.
کلیدواژهها [English]
- Archaic Narrative
- Ledube
- Narratology
- Narrative’s Structure
- Structuralism
- Today's Media
- آقاگلزاده، فردوس (۱۳۸۹). تحلیل گفتمان رادیو بر پایۀ نظریهها و راهبردهای زبانشناسی. تهران: طرح آینده.
- آقاگلزاده، فردوس (۱۳۹۲). زبانشناسی کاربردی. تهران: علمی.
- آقاگلزاده، فردوس (۱۳۹۵). روش تحقیق در زبان و زبانشناسی. تهران: جامعهشناسان.
- احمدی، بابک (۱۳۷۰). ساختار و تأویل متن. ج۱. تهران: مرکز.
- آل محمود، جهانشاه (۱۳۸۸). با چشم گوش دیدن؛ نوشتن نمایشنامۀ رادیویی. تهران: طرح آینده.
- داد، سیما (۱۳۹۰). فرهنگ اصطلاحات ادبی. تهران: مروارید.
- دزفولیان، مولودی (۱۳۸۹). «تحلیل منطقالطیر بر پایۀ روایتشناسی». پژوهش زبان و ادبیات فارسی. شمارۀ 20.
- سیاحیان، فهیمه (۱۳۹۱). «راوی و نمایش رادیویی». رادیو. شمارۀ ۶۷.
- شریفی، محمد (۱۳۸۷). فرهنگ ادبیات فارسی. در محمدرضا جعفری (ویراستار). تهران: فرهنگ نشر نو و معین.
- صباغی، شاهین (۱۳۹۶). روایتشناسی رمان موریانه. پایاننامۀ کارشناسیارشد. دانشگاه پیام نور خراسان شمالی.
- صفیعی، کامبیز (۱۳۸۸). «کاربرد تحلیل ساختارى روایت: تحلیل روایىِ نمایشنامۀ ملاقات بانوى سالخورده اثر«فریدریش دورنمات» با تکیه بر دیدگاه رولان بارت». ادبیات تطبیقی. سال ۳. شمارۀ ۱۱.
- فارسیپور، فاطمه (۱۳۹۶). روایتشناسی بختیارنامه با تکیه بر الگوی کنشی گریماس. پایاننامۀ کارشناسیارشد. دانشگاه شهید باهنر کرمان.
- قادری، نصرالله (۱۳۸۶). آناتومی ساختار درام. تهران: نیستان.
- کادن، جی. ای (۱۳۸6). فرهنگ اصطلاحات ادبی. ترجمۀ کاظم فیروزمند. تهران: شادگان.
- مجتبایی، فتح اله (۱۳۳۷). ارسطو؛ هنر شاعری. تهران: بنگاه نشر اندیشه.
- محمدی، علیرضا (۱۳۹۴). «روایتشناسی ساختارگرا و مطالعات میانرشتهای». مطالعات میانرشتهای در علوم انسانی. دورۀ هشتم. شمارۀ 1.
- محمدی، محسن و جلیلی سنزیقی، سیدمهدی (۱۳۹۵). موسیقی چیست؟. در اولین کنگرۀ ملی توانمندسازی جامعه در حوزۀ جامعهشناسی، علوم تربیتی و مطالعات اجتماعی و فرهنگی. تهران: مرکز توانمندسازی مهارتهای فرهنگی و اجتماعی جامعه.
- مکاریک، ایرناریما (۱۳۸5). دانشنامۀ نظریۀ ادبی معاصر. ترجمۀ مهران مهاجر و محمد نبوی. تهران: آگه.
- میرزایی، خلیل (۱۳۸۸). کیفی پژوهی، پژوهش، پژوهشگری و پژوهشنامهنویسی. ج۱و۲. تهران: جامعهشناسان.
- میرصادقی، جمال (۱۳۸۵). عناصر داستان. تهران: سخن.
- همراز (۱۳۹۲). شناخت رادیو. [جزوۀ آموزشی]. دانشگاه صداوسیما، گروه علمی آموزشی صدا.
- یعقوبی، رؤیا (۱۳۹۱). «روایتشناسی و تفاوت میان داستان و گفتمان بر اساس نظریات ژرار ژنت». پژوهشنامۀ فرهنگ و ادب. شمارۀ 13.